Jak przebiega leczenie zeza u dzieci?

Leczenie zeza jest możliwe zarówno u dzieci, jak i osób dorosłych. W przypadku dzieci terapię rozpoczyna się od leczenia zachowawczego: wyrównania wady wzroku (przez przepisanie odpowiednich okularów), leczenia niedowidzenia oraz ewentualnie zastosowania specjalnych ćwiczeń ruchomości oczu. Jeżeli wszystkie te metody nie dają odpowiedniego rezultatu, podejmuje się decyzję o leczeniu operacyjnym. Osoby dorosłe zwykle wcześniejsze etapy leczenia mają już za sobą, u nich zwykle podejmuje się od razu decyzję o leczeniu operacyjnym.

Leczenie operacyjne zeza jest przeprowadzane w znieczuleniu ogólnym (pacjent jest całkowicie uśpiony) i polega na zmianie działania mięśni odpowiedzialnych za poruszanie okiem. Każda gałka oczna poruszana jest sześcioma mięśniami, można je porównać do sznurków, którymi poruszana jest marionetka. Jeżeli któryś mięsień pracuje „za mocno” lub „za słabo” zaburzona zostaje równowaga ruchów oczu i powstaje zez, czyli oczy ustawiają się nierównolegle. Podczas zabiegu mięśnie są odcinane od gałki ocznej i przyszywane do niej w innym miejscu tak, by osłabić siłę ich działania, natomiast mięśnie działające za słabo są skracane i przyszywane z powrotem do pierwotnego miejsca przyczepu. Decyzję o rodzaju przeprowadzanego zabiegu oraz o tym, ile mięśni należy zoperować, podejmuje lekarz na podstawie odpowiednich badań strabologicznych.

Bezpośrednio po zabiegu może wystąpić zaczerwienienie i obrzęk spojówek, obrzęk powiek, łzawienie, uczucie pieczenia oraz bolesność przy poruszaniu okiem. Dolegliwości te mają charakter przejściowy i zwykle już po 1–2 dniach ulegają znacznemu zmniejszeniu.

Do poważnych powikłań (krwotok, zakażenie wewnątrzgałkowe, odwarstwienie siatkówki), mogących stanowić zagrożenie dla ostrości wzroku, dochodzi niezmiernie rzadko. Do istotnych powikłań leczenia operacyjnego zeza należy możliwość wystąpienia podwójnego widzenia. Zwykle zjawisko to ma charakter przejściowy.

Przed zabiegiem należy omówić z lekarzem zagrożenie wystąpieniem dwojenia i ewentualne sposoby postępowania.